Gorski vijenac

“Gorski vijenac” najpoznatije je djelo crnogorskog vladara, episkopa i pjesnika Petra II Petrovića Njegoša. Ovaj ep smatra se najznačajnijim djelom srpskog romantizma, ali jednim i od najznačajnijih djela srpske i južnoslavenske književnosti uopće. Napisano je 1846. godine, a odštampano godinu kasnije u jednom manastiru u Beču. Djelo je napisano u epsko-dramskoj formi, ali je potpuno prožeto lirskim elementima, što je karakteristično za književnost romantizma.
U epu najprije nailazimo na Posvetu Prahu Oca Srbije, a zatim se spominju Lica koja će se pojavljivati u njemu. Nakon toga slijedi kronološki sadržaj epa: Skupština uoči Trojčine dne na Lovćenu, Skupština o Malome Gospodinu Dne na Cetinju, Badnje veče i Novo ljeto.